Wenus jako „wieczorna gwiazda” jest postrzegana jako bogini miłości natomiast jako „gwiazda poranna” staje się symbolem konfliktu i zniszczenia . Niektóre starożytne teksty opisują Wenus jako „kobietę o zachodzie Słońca, lecz mężczyznę o wschodzie Słońca”, a jej tranzyt postrzega się jako istotną siłę mającą dwojaką naturę oddziałowywująca na Ziemię. W obszarach gdzie Wenus pokonuje Słońce po jego zachodzie uaktywniają się siły destrukcyjne, natomiast gdy Słońce pokonuje Wenus uważa się linię tego przejścia za pozytywny omen.
Patrząc na czerwiec 2012, Wenus na mapie widoczności tranzytu (kliknij aby powiększyć) jest w dużej mierze nad Pacyfikiem, w tym Japonii, na Alasce i na Hawajach. Bardziej negatywna „granica zachód słońca” przechodzi na wschód od Nowej Zelandii, Hawaje przecina Amerykę Północną w Kolumbii Brytyjskiej w pobliżu Vancouver, w pobliżu San Juan de aktywnego błędu Fuca strefy subdukcji. Większość z Ameryki Północnej jest w potencjale szkodliwym „tranzyt kończy się o zachodzie słońca”, podczas gdy większość obszaru Europy, Bliskiego Wschodu i Indii jest w „tranzycie w toku na Sunrise” obszarze dodatnim.
Zapis historyczny wydaje się wskazywać na potencjalny związek pomiędzy ostatnimi tranzytami Wenus i gwałtownymi zmianami na Ziemi, a konkretniej? Trzęsienia ziemi, wybuchy wulkanów i tsunami. Co najmniej w 500 letniej historii zanotowano znaczące destrukcyjne Ruchy Ziemi w okresie od czterech miesięcy do roku po przejściu Wenus.
Pierwszy tranzytowy z obecnej pary Ruch miał miejsce 8 czerwca 2004 roku . Granica „zachódu Słońca” przebiegła przez prowincję Aceh na Sumatrze i zachodniej Tajlandii. Niecałę sześć miesięcy później trzęsienie ziemi w skali 9 + ogromne tsunami zdewastowały region . Więcej info: http://www.4dwisdom.org/venus.html
Czy Wenus może być drugim Słońcem?
Mistyka Życia 
Ostatnio dochodzi do rojów trzęsień ziemi w okolicy tego niebezpiecznego miejsca. Naukowcy na razie uspokajają twierdząc, że serie wstrząsów o magnitudach od 3.8 do 4.7 nie są jeszcze powodem do niepokoju.Do drżeń dochodzi na uskoku Raveer Delwood około 200 kilometrów od brzegu. Sejsmolodzy uważają, że to nie koniec rojów trzęsień w tej okolicy, bo zwykle występują w kilku cyklach, co parę dni. Eksperci przyznają, że co 500 lat w tym rejonie dochodzi do dużych trzęsień ziemi. Są na to liczne geologiczne dowody. Biorąc pod uwagę, że ostatnie przebudzenie tej strefy to rok około 1700, łatwo obliczyć, że minutnik zbliża się do dzwonka. Ostatnie znaczne trzęsienie w okolicy Cascadia miało miejsce we wrześniu 2011 roku, miało magnitudę 6.5 w skali Richtera i było dość głębokie, bo zlokalizowano je na 50 kilometrach. Gdyby doszło do potężnego trzęsienia ziemi z dużym prawdopodobieństwem wyzwoli też tsunami, które zagrozi między innymi miastom Vancouver i Seattle.
http://zmianynaziemi.pl/wiadomosc/strefa-subdukcji-cascadia-ma-potencjal-wygenerowania-poteznego-trzesienia-ziemi
Strefa subdukcji Cascadia ma potencjał do wygenerowania potężnego trzesienia ziemi!!!! A tranzyt to może zasilić!
Pingback: Subdukcja Cascadia dalej niebezpieczna, a naukowcy biją na alarm | Mistyka Życia
Pingback: Alarmujący wzrost magnitud i częstotliwości trzęsień ziemi na świecie | Mistyka Życia